درباره وبلاگ

زندگی نامه سیاوش کسرایی
سیاوش کسرایی در سال ۱۳۰۵ در اصفهان متولد شد. وی سرودن شعر را از جوانی آغاز کرد.
بسیار زود به همراه خانواده اش به پایتخت آمد. او در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران درس خواند و علاوه بر فعالیت‌های ادبی و سرودن شعر، عمری را به تکاپوهای سیاسی (حزب توده ایران) گذراند. اما سرانجام، ناگزیر از مهاجرت شد و دوازده سال پایانی زندگی اش را ابتدا در کابل و سپس در مسکو بسر برد. وی سال‌های پایانی عمر خویش را دور از کشور خود و در تبعید در اتریش و شوروی گذراند؛ وی در سال ۱۳۷۴ به دلیل بیماری قلبی در وین، پایتخت اتریش در سن ۶۹ سالگی بر اثر بیماری ذات الریه زندگی را بدرود گفت و در گورستان مرکزی وین (بخش هنرمندان) به خاک سپرده شد.
شاهکار او منظومه آرش کمانگیر است. وی از شاگردان نیما بود که به او وفادار ماند.ضمن آنکه سالیان دراز در حزب توده فعال بود و در کنار شعر به مسایل سیاسی نیز می‌پرداخت. به همین دلیل گروهی او را شاعری مردمی می‌نامیدند.
این شاعر در شعر خود هم ار خود سخن میگوید هم از اجتماع.  در شعر هم او روح اجتماعی و حماسی جلوه گر است هم روح غنایی و تغزلی .کسرائی در اولین مجموعه خود که در 1337 به نام اوا منتشر ساخت نوعی شعر فردی ارائه میکند که زبانی زیبا ولی نه چندان مستقل دارد
در میان اشعار وی منظومه آرش کمانگیر که در سال 1338 منتشر ساخت از لحاظ اجتماعی و به سبک حماسه سرایی و شعر غزل برای درخت از لحاظ سبک و محتوا درخشش خاصی دارند.
در خون سیاوش که در سال 43 منتشر ساخته بود نوعی شعر اجتماعی را نمایان میسازد و مجموعه بعدی خود را در سبک غنایی به نام سنگ و شبنم در سال 45 منتشر میسازد دو مجموعه بعدی او به نام های با دماوند خاموش و خانگی آمیزه ایست از اشعار غنایی و اجتماعی این شاعر .

مجموعه آثار

۱۳۳۶ آوا
۱۳۳۸ آرش کمانگیر
۱۳۴۱ خون سیاوش (به همراه آرش کمانگیر)
۱۳۴۵ سنگ و شبنم
۱۳۴۵ با دماوند خاموش
۱۳۴۶ خانگی
۱۳۵۵ به سرخی آتش ، به طعم دود (با امضای شبان بزرگ امید)
۱۳۵۷ از قرق تا خروسخوان
۱۳۵۸ آمریکا! آمریکا!
۱۳۶۰ چهل‌کلید
۱۳۶۲ تراشه‌های تبر کابل با انتخاب و مقدمه عبدالله سپندگر
۱۳۶۳ پیوند
۱۳۶۳ هدیه برای خاک
۱۹۸۹ م ستارگان سپیده دم
۱۳۷۴ مهره سرخ
۱۳۷۸ از خون سیاوش
۱۳۸۱ هوای آفتاب
۱۳۸۱ در هوای مرغ آمین
• پست الکترونیک
پروفایل
•صفحه نخست
•پروفایل مدیر وبلاگ
•پست الکترونیک
•آرشیو وبلاگ
•عناوین مطالب وبلاگ
پيچک
•ورود به وبلاک مادر
پيچک
آشیان شعر و غزل







موضوعات
• اشعار سیاوش کسرایی -آرش
• اشعار سیاوش کسرایی -1
• اشعار سیاوش کسرایی -2
• اشعار سیاوش کسرایی -3
• اشعار سیاوش کسرایی -4
• اشعار سیاوش کسرایی -5
• اشعار سیاوش کسرایی -6
• اشعار سیاوش کسرایی -7
• اشعار سیاوش کسرایی -8
• اشعار سیاوش کسرایی -9
• اشعار سیاوش کسرایی -10
• اشعار سیاوش کسرایی -11
• اشعار سیاوش کسرایی -12
• اشعار سیاوش کسرایی -1+12
• اشعار سیاوش کسرایی -14
• اشعار سیاوش کسرایی -15






آخرين مطالب
• بار دگر اگر به درختی نظر کنم  ( سیاوش کسرایی )
• برکرده ام سر  از رخنه ای در سینه سنگ ( سیاوش کسرایی )
• آب درپوسته حوض عرق می ریزد ( سیاوش کسرایی )
• زبده جراحان قلبم را جراحی کردند به تیغ (سیاوش کسرایی)
• تو چه خوش می خندی ( سیاوش کسرایی )
• مهتاب ناب و خلوتی پشت بامها( سیاوش کسرایی )
• از صدایی گنگ  خواب شیرینم پرید از سر ( سیاوش کسرایی )
• پیکان سرخ ماهی کوچک( سیاوش کسرایی )
• سنگ را می ترکاند سرما ( سیاوش کسرایی )
• یک قناری بر دست  دو کبوتر بر بام ( سیاوش کسرایی )






آرشيو مطالب
• آذر ۱۳۹۶
• آبان ۱۳۹۶
• مهر ۱۳۹۶
• آذر ۱۳۹۵








تقویم




















اشعار سیاوش کسرایی
شعر و ادب پارسی
این روزها شهید(سیاوش کسرایی)
نوشته شده در تاريخ شنبه بیست و نهم مهر ۱۳۹۶ توسط سید مجتبی محمدی |

نام و سیما
**
این روزها شهید
نامی یگانه نیست نام خاص
نامی است عام
نامی است مانند نامها که به خود می نهند عوام
نام برادران تو و خواهران من
نامی ز شاهنامه امامان
حتی پیمبران
سیمای این شهیدان
چون نقش سکه نیست
از پرده های فاخر نقاشی
می لغزد
از آب و رنگ و روغن
می گریزد
و طرح صادقانه این چهره را فقط
بر سنگفرش خون
آری نوار خون می ریزد

 

سیاوش کسرایی


برچسب‌ها: به سرخی آتش به طعم دود, نام و سیما, این روزها شهید, سیاوش کسرایی

اسلایدر